Vietnam: Meer dutchies, Jungle avonturen, Grotten en viewpoints

Daar ging ik dan helemaal alleen naar Vietnam! Oke niet helemaal alleen, want ik had afgesproken om te reizen met 2 jongens die ik kende uit Amsterdam. Na heel wat onderhandelingen met de taxichauffeur betaalde ik alsnog de hoofdprijs voor het ritje naar het hotel en bracht hij eerst nog doodleuk 20 anderen mensen weg voordat we aankwamen bij mijn hotel. In plaats van een uurtje in een taxi deed ik er maar liefst 2 uur over, het is maar waar je zin in hebt. Inmiddels was het al half 12 's avonds en had ik enorme honger. Gek genoeg was alles al dicht, en dat in de hoofdstad! gelukkig konden we nog wel pizza laten bezorgen in ons hotel. De volgende dag zijn we naar een museum gegaan dat eerst fungeerde als gevangenis en verder hebben we nog wat rond gelopen in de stad. Het verkeer is hier mega druk, overal scooters en geen oversteekplaatsen, echt een ramp om over te steken dus. De hitte hier is ook niet te doen, de luchtvochtigheid is zo hoog en dan al het verkeer met die uitlaatgassen en de 6,5 miljoen mensen die hier wonen maken het er niet beter op. De volgende dag naar het waterpark gegaan. Het wemelt hier van de Vietnamezen, ja ik weet t, niet heel gek in Vietnam, maar je zou toch meer toeristen verwachten op zo'n plek. In het waterpark is het net zoals in de stad mega druk. De mensen kijken je toch wel een beetje aan hier, je bent namelijk een van de weinige westerse in het park en dat maakt je bijzonder. 's Avonds zijn we uitgegaan waarbij de telefoon van een van de jongens werd gestolen. Gewoon midden op straat, door een motor rijder die zich eerst voordeed als taxi. Dus de volgende dag naar het politie bureau waarbij ik als getuige optrad. Die agenten spraken geen woord engels dus we hadden de hotelmanager meegenomen als tolk. Die politieagenten waren zo onaardig en keken ons zo boos aan dat ik bang was dat ik zelf achter de tralies zou belanden. Na het invullen van zo'n 100 formulieren (eerst Engels en dan vertaling naar Vietnamees), gingen we in een of ander vaag politiekarretje naar het plaats delict. Hier een beetje rondgekeken, maarja wat moet je hier doen he? Na in totaal 5 uur bij de politie te hebben gezeten mochten we gaan en hoopten we dat het allemaal goed zou komen. We zouden eigenlijk ' s morgens naar Halong bay gaan, maar door het hele gedoe met de telefoon konden we pas 's middags gaan. 

Halong Bay is een klein, slaperig stadje aan de kust en is eigenlijk niet bijzonder om heen te gaan. We hebben hier een boottour gedaan want dat is het enige wat je hier kan doen. Mega vroeg ons bed uit dus, de boot op en genieten van het uitzicht. Er zijn hier namelijk 1969 eilandjes/rotsen in de zee wat echt een prachtig gezicht is. Nog even een stukje met een kleiner bootje gevaren (we lieten ons varen, ik ga niet zelf roeien op mijn vakantie!), om dichter bij de rotsen te komen en een grot bezocht op een van de eilanden. Natuurlijk nog even de akoestiek van de grot uitgeprobeerd door middel van een keiharde boer.

Na 2 nachtjes in Halong bay te hebben geslapen vonden we het wel weer mooi hier en zijn we op ons eigen houtje, in plaats van een tour, naar Cat Ba Island gegaan. Dit is goedkoper en kwam veel beter uit qua tijdstip. dus 's morgens vroeg de ferry gepakt, vol met locals en weer tussen al die rotsen door. Ik genoot van het uitzicht, de jongens vonden het tijdstip veel te vroeg en probeerden nog even een dutje te doen. Vervolgens op de local bus gewacht in plaats van de taxi. Best een spannend ritje in zo'n oud busje door de bergen heen. Je weet nooit of je het overleefd, maar wat een pracht uitzicht weer hier. We namelijk natuurlijk een hotelletje, we deden namelijk niet aan hostels. De jongens zijn namelijk op vakantie voor 5 weken en zijn niet zoals ik op reis, groot verschil dus. Vakantie houdt in luxe en privacy. Mij best, een hotel met z'n 3e is namelijk net zo goedkoop als een hostel, dus ik mag niet klagen. We wilden op Cat Ba Island gaan klimmen, maar alles was volledig volgeboekt voor de komende 2 dagen. dus dat ging helaas niet door. We hebben zelf scooters gehuurd en zijn zelf wat dingen gaan bezoeken. Eerst de Hospital cave, zoals de naam het al zegt, dit is een grot die diende als ziekenhuis inde tijd van de oorlog. Vervolgens naar Cannon fort gereden en een heerlijk monsoon regenbuitje gehad. Bij dit fort staan (je raad het al) allemaal  kanonnen opgesteld. Deze moesten het eiland beschermen in de tijd van de oorlog. Om hier te komen moet je een heel stuk omhoog, gelukkig kon dit met de scooter. En omdat je zo hoog zit heb je een prachtig uitzicht over het eiland en nog verder! Vervolgens een national park bezocht en een gids gehuurd voor 1 euro. Hij bracht ons naar het view point, wat een klim! Maar het is het allemaal waard.  Ook hebben we nog zelf een grot bezocht, die eigenlijk al gesloten was. Maarja als je gewoon door het hek kan kruipen dan stopt dat ons natuurlijk niet. En op deze manier scheelt het ook entreegeld! Dus stiekem die grot in, zaklampje mee. Mega veel vleermuizen! Verder niet heel veel bijzonders. 

De volgende dag met de bus naar Nhin Bhin om vervolgens daar scooters te huren en zelf naar een ander national park te gaan. We vertrokken rond een uur of 4 ('s middags) richting Cuc Phuong (het park), dit is zo'n 45 km, dus dit zou niet langer dan 2 uur moeten duren, denk je..... fout gedacht! Eerst nog een stuk over de snelweg gereden waar ik doodsangsten uitstond. Toen een paar keer verdwaald en een fikse regenbui op onze kop gehad. Uiteindelijk kwamen we wel dichterbij het park. Het begon inmiddels te schemeren en al snel was het donker. Ik vroeg me af waarom de jongens met de richtingaanwijzers aan reden. Nou daar hadden ze een goede reden voor: we hadden namelijk geen licht op de scooters. Zoals een van de jongens zei: het is Vietnam, dus alles kan. Mijn nieuwe taak was een zaklamp vast houden over de schouder van een van de jongens (ik zat namelijk achterop, ik waag me echt niet zelf in dit verkeer!) en zo reden we dus in het donker over een mega slechte weg met overal gaten. En na 2x fout te zijn gereden en 5 uur op die scooter te hebben gezeten waren we het aardig zat, dus toen we een guesthouse zagen waren we zo blij dat we daar stopten en besloten om de volgende dag verder te reizen. De volgende dag bleek dat we maar 10 min rijden van het national park verwijderd waren, en dat onze scooters wel licht hadden! In het park eerst naar het apen reservaat gegaan, waar allemaal apen zaten die met uitsterven bedreigd worden. Vervolgens naar het schildpadden reservaat en allemaal leuke schildpadjes gezien. Ook nog een paar schildpadden die voor onze neus de liefde bedreven. De natuur trekt zich niks aan van pottenkijkers. Na de tour door het schildpadden en apenreservaat zijn we lekker zelf gaan touren met de scootertjes door het park. Dat kan gewoon, want tot halverwege het park is een mooie geasfalteerde weg aangelegd. Nog best een stukje rijden hoor! Het duurde een half uur om van het begin van het park naar het einde van deze weg te rijden. Na ons tourtje ingecheckt in een zeer vervallen.... tjah hoe zal ik het noemen, huis ofzo? er was alleen elektriciteit tussen 6 en 10 's avonds. Het was er enorm muf in die kleine slaapkamertjes, alles was oud en het was enorm vochtig daarbinnen. Niet de beste slaapplek dus. Gelukkig waren er wel klamboes, wat het geheel een stuk gezelliger maakte. Hoe slecht het was in dit gebouw kom ik later op terug. Na het inchecken zonder gids zelf gaan hikken in het park naar een 1000 jaar oude boom (mega groot) en dat is me toch wel een wandelingetje hoor! Zeker met die hitte en luchtvochtigheid van boven de 90%. Gelukkig ben ik gek op wandelen en ben ik echt gemaakt om in dit klimaat te leven. Desondanks heb ik er wel van genoten. Omdat het zo heet was liep ik in een bikinitopje en een korte broek rond, wat weer voor gekke blikken zorgen van voorbijgangers. Na onze wandeling van een paar uur konden we nog niet douchen door het gebrek aan water. Dus lekker vies en bezweet rong lopen en dineren. Gelukkig raak je er aan gewend om nooit schoon te zijn. Na het avond eten toch maar even de douche proberen. En wat een gezelligheid is het daar! Een zooitje spinnen en insecten ind e doucheruimte en een enorme kikker! Een ervaring op zich. 's Avonds zijn we vroeg gaan slapen, want klokslag 10 uur ging het licht uit en dan heb je niets meer te doen. Midden in de nacht maakte een van de jongens me wakker, er zat een mega grote rat in onze kamer. Ik had er niet zo'n problemen mee, maar hij is niet zo van de ratten. Ik wilde gewoon lekker doorslapen, het is midden in de nacht en je doet er toch niets aan. Hij had trouwens een geweldige oplossing voor ons rattenprobleem: overal tandpasta en tijgerbalsem op smeren. Dat zou ze namelijk wel afschrikken. Dit resulteerde er uiteindelijk in dat ik de volgende dag overal tandpasta vlekken op mijn kleding had, ra ra hoe dat daar kwam. Na deze bijzondere nacht weer vroeg de scootertjes op terug naar Nhin Bhin om daar de bus te pakken naar Hanoi. Het Vietnam avontuur van de jongens zat er namelijk weer op. Zij moesten namelijk weer terug naar Bangkok vliegen om 2 dagen later naar Nederland te vliegen.

Het was echt super leuk om met de jongens te reizen, ondanks dat het wel anders is dan ik gewend was. Vanaf nu af aan ga ik echt alleen reizen! hoe dat verloopt lees je in me volgende blog!