Egypte, Aswan en Cairo: zwemmen in de Nijl en bezoekjes aan piramides en minarettes.

Hierbij het laatste deel van mijn reis in Egypte, ik ben gebleven in Aswan, in een vies hostel. Na 2 nachten van dit vieze hostel ben ik toch maar verhuisd, naar een eilandje in de Nijl genaamd Elephantine island, vernoemd naar de rots formaties die lijken op een olifant. Dit eiland bevat tientallen kronkelige zandpaadjes waar ik maar moeilijk door kan navigeren (zelfs mét apps), gelukkig zijn er de kleine kindjes die wel de route weten en je graag naar je hostel brengen. Wel eerst naar links en rechts kijken bij het oversteken, er kan zomaar een ezeltje de weg op hobbelen. Wel ligt er erg veel afval op dit eiland, hier grazen de geiten op. Mijn nieuwe hostel kijkt uit over de Nijl en is echt een verbetering ten opzichte van mijn vorige. Helaas sloeg het noodlot ’s nachts toe bij mij en werd ik ziek. De volgende dag heb ik dan ook niet veel gedaan. Wel heb ik de dag afgesloten met een zeiltochtje met zonsondergang rondom het eiland.

De volgende dag werd ik wakker met het geluid van een koe op de achtergrond en ging ik weer een relaxed dagje tegemoet. Ik was nog niet helemaal lekker dus ik moest wel. Ik heb ’s middags nog even gezwommen in de Nijl en aan het einde van de middag heb ik de slaaptrein genomen naar Cairo, die zo’n 12 tot 16 uur duurt. Gelukkig heb ik mijn slaapruimte in de trein niet hoeven te delen want ook deze nacht werd ik weer ziek. Dit is niet echt een pretje in een trein die nogal hobbelt en schudt, en dat zelfs 16,5 uur lang. Maar ik heb het uiteraard overleefd. Cairo is een drukke stad van zo’n 20 miljoen inwoners, dit bleek ook al op het station waar ik aan kwam. Een zeer druk perron waar er natuurlijk ook gewoon mensen over het spoor lopen, het is dan ook wel de snelste route naar het andere perron. Ik dacht als ik ergens corona oploop, dan is het hier.

Wie Egypte zegt, zegt piramides. Die heb ik dan ook bezocht. Ik heb 2 gebieden bezocht met piramides: Dahshur en Giza. Er zijn nog meer mogelijkheden dichtbij Cairo, maar gezien ik me nog niet helemaal lekker voelde leek me dit voldoende. Ik ben begonnen bij Dahshur, hier zijn 3 piramides die als oudste zijn bestempeld: de knikpiramide (bent pyramid), deze heeft een gekke knik halverwege, ze waren al begonnen met de piramide en toen bleek dat deze niet stevig genoeg was en zijn ze met een andere hellingshoek verder gaan bouwen. De rode piramide en zwarte piramide. De knikpiramide en rode piramide kan je ook van binnen bekijken, 1 van die piramides leek mij genoeg om in te gaan, ik heb de bent pyramid bezocht. Eerst moet je aan de buitenkant van de piramide een trap op. Vervolgens ga je achterstevoren gebukt een 65 meter lange trap af, ja echt gebukt! Ik heb alsnog een aantal keer pijn rug gestoten, geen aanrader. Vervolgens moet je een trap op, 4 verdiepingen, en daarna door een soort tunnel kruipen en als laatst weer een stukje trap omhoog. Dit duurt zo’n 7 minuten om alleen al boven te komen. Vervolgens kom je in een ruimte waar weinig te zien is, behalve veel vleermuizen en vleermuizenpoep. De piramides in Giza hebben wel mooie muurschilderingen en hyroglieven, maar die heb ik al genoeg gezien. Na een lange terugreis uit de piramide ben ik nog naar een ouderwetse tapijtenmakerij geweest en een parfummakerij. Voor de parfums gebruiken ze geen alcohol en alleen maar het sap van geperste bloemblaadjes, het rook er erg lekker! Als laatste stop ben ik samen met mijn gids naar Giza gereden, dit complex staat op de werelderfgoedlijst en omvat meerdere piramides en natuurlijk de welbekende sfinx. De grootste piramide, ook wel de great pyramid of de piramide van Cheops genoemd was ooit 148 meter hoog, maar nu nog maar 132 meter. Alsnog indrukwekkend natuurlijk. Dat dit de meest bekende piramide is, is wel te merken aan de zwermen toeristen en de vele opdringerige egyptenaren die je van alles willen aansmeren. Ze lopen daar met tientallen kamelen rond en ze schijnen je de prijs te verdraaien als je er een ritje op hebt gemaakt. Het is hier echt een groot gekkenhuis.

Mijn laatste hostel in dit land bevindt zich aan het Tahrirplein, weet je nog met de protesten in 2011, dat plein dus. Het hostel zit in een oud gebouw en de lift is ook erg oud. Je moet zelf nog de verschillende deuren openen, de liftdeuren zelf, en de buitendeur. Het komt wel eens voor dat ik sta te wachten tot de deuren vanzelf openen, maar dat gebeurt natuurlijk niet. In Hurghada had ik Bassem ontmoet, een local uit Cairo. Hij heeft mij ’s avonds meegenomen naar de markt in het islamitische gedeelte van de stad. Wat een gezelligheid hier zeg! Het is echt zo’n markt die je verwacht hier: Veel muziek, geuren, kleuren en lichtjes, maar ook scooters en tuktuks die er langs willen. We hebben wat rondgeslenterd en uiteindelijk op een rooftop beland waar iedereen shisha rookt en waar de muziek LUID staat. Ook komt er nog een nep paard, bestaande uit 2 mensen, voorbij om de kinderen te vermaken, zo tussen de tafeltjes door. Gekke boel.

De volgende dag ben ik met de Amsterdamse Iza een walkingtour gaan doen in het Islamitische gedeelte van de stad. We zijn zelfs beide een minaret opgeklommen, ik ben niet helemaal naar boven gegaan. Het laatste gedeelte bestond uit een zeer wiebelig, ijzeren trappetje, en met mijn lange rok vond ik dit niet zo’n goed idee. Ik wilde als afsluiter nog een dagje naar het zwembad, maar dat is nog niet zo makkelijk hier. Ik had een hotel gevonden waar het mogelijk was, maar € 43 entree voor een dagje zwembad vond ik ietwat belachelijk. Ik ben dus ’s middags zelf maar op pad gegaan naar de citadel. Als afsluiter van de reis ben ik met Bassem een drankje gaan doen op het hippe eiland Zamalek (een eilandje in de Nijl), hier schijnen alle ambassades te zitten en het is er wat vrijer qua kleding. Hier is alcohol ook wat makkelijker te verkrijgen. Met een drankje in de hand en uitkijkend over de Nijl en de luxueuze hotels sloot ik mijn reis af. Het was me wel weer een trip.