NZ: Rotte eieren, Zorbing, rafting, liften, river float, Tongariro crossing & Wellywood

Ik ben in totaal 3 nachtjes in Rotorua geweest. Op mijn eerste dag ben ik naar een Maori village gegaan waar je eerst een ceremonie te zien krijgt waar je welkom wordt geheten. Ze doen dan gekke dansjes, hangen hun tong uit hun mond, roepen dingen en sperren hun ogen wijd open. Je mag tijdens de ceremonie niet lachen, dat wordt nadrukkelijk gezegd, toch best moeilijk soms hoor. Vervolgens krijg je een rondleiding waarbij ze verschillende dingen uitleggen over hun gebruiken en hun cultuur, zo leggen ze onder andere uit wat de tattoos in het gezicht betekenen, hoe ze vroeger trainden voor gevechten, en hoe ze de kleding maken. Vervolgens krijg je de gevechtsdans te zien en wordt er gezongen & nog meer gedanst. Hierna krijg je te zien hoe er traditioneel gekookt wordt. Ze maken een groot gat in de grond en daar doen ze al het eten in, dan leggen ze er mos en hete lavastenen bovenop en wordt alles gestoomd. Ruikt echt heel erg lekker, en het leuke is dat het eten dat ze tonen in het gat je ook gaat opeten, Yum! Het is een leuke activiteit om te doen, maar wel zeer toeristisch. toch vind ik dat ik wat van de cultuur moet meekrijgen hier. 
De volgende dag had ik een drukke dag. als eerste ben ik gaan Zorben. nu vraag je je vast af wat dit nou weer mag zijn, zou dat is een een grote plastic bal een berg afrollen. Dat hebben ze hier uitgevonden in NZ. Ik was met een amerikaanse jongen daar heen gegaan en had voor mezelf geboekt. Ze hadden me er aan de telefoon niet bij verteld dat ik Aqua zorbing had geboekt en dat ik mijn bikini hiervoor aanmoest. gelukkig hadden ze t’shirts en korte broeken die ik aan kon, ik zag er wel uit alsof ik mee deed in een slecht voetbalteam. Je wordt met de auto de berg opgereden en daar duik je een bal in waar al een plasje warm water in ligt. Doordat het plastic is, is het lekker broeierig daarbinnen. Het eerste ritje naar beneden zat ik met 2 jongens in 1 bal, en gingen we gewoon recht naar beneden. Je hebt totaal geen controle over waar je lichaam en ledematen belanden, dus mijn kont belandde in het gezicht van die Amerikaan, ik kon er niks aan doen! Wel ontzettend leuk om naar beneden te rollen. Van buiten ziet het er trouwens heel langzaam uit, maar als je in de bal zit voelt het heel snel. Vervolgens een zigzag baan af en een andere baan waar je plots een drop hebt. De laatste 2 ben ik in mijn eentje afgegaan, daar zou je ook niet met zijn 3e af willen gaan. Ook nog een leuk weetje, in november hadden ze naked november: als je naakt ging koste het maar $2 per persoon, kan je je voorstellen dat je met je vrienden in een bal zit en ongecontroleerd in een kleine ruimte de berg afrolt...
Na het rollen ging ik white water rafting. Ik had nog nooit geraft en ik ging meteen een grade 5 doen met een 7 meter hoge waterval, waarom ook niet. Zolang we maar goed naar onze instructeur zouden luisteren zou er niks gebeuren. Zat ik nou net in de boot met een Deen die totaal niet luisterde en vaak het tegenoverestelde deed van wat de instructeur zei. Voordat we het water ingingen moesten we nog wat zinnen roepen in Maori, dit als toestemming om het water te betreden. Het raften viel me eigenlijk allemaal best mee. Staan wanneer die vent zei dat je moest staan en zitten wanneer hij “down” riep. Voor de grote waterval stopte we even en bespraken we wat we moesten doen, wat was el een beetje spannend, want je gaat toch 7 meter naar beneden en de boot kan omkieperen. maar alles ging volgens plan. De boot na ons, gevuld met Aziaten viel natuurlijk wel om. Ontzettend grappig natuurlijk om die Aziaten te zien spartelen in het water omdat ze niet kunnen zwemmen, ze hebben natuurlijk wel een zwemvest aan, anders zou het zielig worden. We hadden trouwens een coole instructeur, hij liet mij op een gegeven moment op de voorkant van de boot zitten, zo een rapid af! Ook hielden we de boot verticaal (ja verticaal) tegen de muur aan en lieten we deze vol lopen met water. 
Na al deze activiteiten was er nog steeds genoeg tijd om rond te lopen in het stadje. Rotorua ligt in een gebied met veel geothermische activiteit. Even makkelijker gezegd: het stinkt altijd naar rotte eieren door sulfaat in de lucht. Dit resulteerd in het water bronnen, geisers en stoom in de stad. Je kunt lekker door het park heen wandelen, maar je kan niet overal komen, er zitten gaten in de grond waar stoom uit komt of er liggen plasjes met water/modder wat bubbelt. Het water heeft een zeer hoog zuur gehalte, dus je kunt er niet lekker in gaan badderen.
De volgende ochtend met de Amerikaan naar Thermal Wonderland gaan liften. We zouden van de ene snelweg in de stad naar de andere liften die er direct naar toe gaat. Binnen 5 minuten kregen we al een lift van een Nieuw-zeelander die eigenlijk de andere kant op ging, maar hij wilde best even een uurtje omrijden voor ons. Hij heeft ons voor het park afgezet, en hij had nog tijd over dus we hebben hem meegevraagd het park in. Het park stinkt nog veel meer naar rotte eieren dan de stad. Ze hebben hier meren die heel groen zijn, nog meer stoom, en meer bubbelend modder. de stenen hebben Verschillende kleuren door de verscchillende chemische stoffen die vrijkomen. Om half 11 elke dag laten ze een geiser uitbarsten. Deze barst uit van zichzelf elke 24-72 uur, maar ze weten dan niet wanneer. daarom stoppen ze er chemicalien in waardoor ze het kunnen controleren wanneer het uitbarst. Vervolgens het park weer in gegaan en daarna terug gelift. Appeltje eitje dat liften! 
De volgende dag ging ik in mijn eentje naar Taupo liften, ik had verwacht dat het net zo makkelijk zou gaan als de vorige dag, maar het duurde wel even voordat ik een goede rit had gevonden. 2 Duitse meisjes pikten me op die ook naar Taupo gingen, ze gingen nog eerst naar de Huka falls, dus ik ging met ze mee. Verder niet veel gedaan deze dag. ‘s avonds kwam Paul langs en zijn we de hot watersprings gegaan in het donker, dat is nog niet zo makkelijk. 
De volgende dag hebben we een luchtbed gekocht en gingen we met de nodige cider de rivier op met zijn 2e. eerste luchtbed hadden we binnen 5 minuten lekgeprikt, dus terug gegaan en een nieuwe gekregen. uiteindelijk hebben we 3 uur lang gedobberd op de rivier en zijn we er bij de camping afgegaan, net voor de Huka falls. Toen terug naar de stad gelift. 
Zondag heel vroeg de bus in gegaan richting de Tongariro crossing, maar om 7 uur draaiden we alweer om, trip was gecancelled vanwege het weer, balen! De volgende dag nog vroeger op om nog een poging te wagen naar de Crossing. De crossing gaat over vulkanisch terrein, met meerdere kraters over de active vulkaar Mount Tongariro. Er is nog een andere berg op deze trip die je kan doen: Mount Ngauruhoe, ook wel Mount Doom in Lord of the rings. Deze berg is vrij moeilijk te beklimmen en die en we maar overgeslagen. We hebben de top van Tongariro ook niet gedaan hoor. De gehele trip is ongeveer 19 km, maar duurt wel 7 a 8 uur en met mijn knie de crossing doen is al een grote challenge dus ik heb het bij de gewone route gelaten. Ik had gehoord dat het best koud kan zijn op de top (4graden) dus ik had 4 vesten aan waarvan een schaapswol. In het begin was dit best wel nodig want we begonnen onze wandeling om half 8 ' s morgens. maar toen we de devils staircase beklommen trok ik al die vesten uit en rolde ik mijn legging op. Zonnetje erbij en een duivelse trap betekend zweten! We gingen steeds hoger, totdat je aan de zuidelijke crater komt. Dat is al een hele klim! Prachtig uitzicht van daar, wel super sterke wind. vervolgens de zuidelijke crater overgestoken, daar hingen al lage wolken die snel over de krater vlogen. Vervolgens een klim over de rand van de rode crater. Geheel gehuld in wolken met soms een glimp van uitzicht. Het uitzicht werd uiteindelijk beter en konden we de blauwe Emerald en blue Lake zien. Maar zo snel de wolken gingen, zo snel kwamen ze ook weer. Na dit was de wandeling voornamelijk omlaag. Dit was het meest zware voor me knie, ik was er goed klaar mee na zo’n 2 uur omlaag lopen.
Na dit avontuur mocht ik 6 uur wachten in de tv kamer van mijn hostel op mijn bus die om kwart voor 1 ' snachts naar wellington ging waar ik ‘s morgens zou aankomen. Wellington is de hoofdstad van het land, maar het is veel kleiner & leuker dan Auckland. Het wordt ook wel “the coolest little capital in the world” genoemd. Ik was best moe na mijn busreis en vond het wel prima om weinig te doen. Ik heb wel de Dutchies die ik in Auckland had ontmoet weer gezien, die gingen ‘s nachts de boot nemen naar het zuider eiland waar ik ze 2 dagen later weer zou zien. Na een goede nachtrust ging ik de volgende dag naar het Te Papa museum met een Amerikaan, daar gingen we de dreamworks expositie bekijken. Ontzettend interessant, maar na 2 uur was ik het hier ook wel zat, te veel informatie. en dat terwijl het museum nog 4 verdiepingen had. Ik ben nog naar de botanische tuinen geweest en met een cable car naar beneden en vervolgend naar de St paul Cathedral. 's avonds werd ik uitgenodigd voor een BBQ bij een paar Chileense jongens en daarna zijn nog even een paar uitgestorven barretjes ingegaan. De volgende dag nog maar een poging gedaan in het Te Papa Museum, ze hadden namelijk ook een expositie over de slag bij Galipoli in WW1. Ik wist niet eens dat NZ mee deed aan deze oorlog. 
En toen was het tijd om de ferry op te gaan, richting het Zuider eiland...

foto's komen nog bij dit verhaal, bekijk eerst maar eens de foto's van het vorige verhaal!