Indonesie: onbeperkt drinken, tropische eilanden, tropische ziektes, een bruiloft & geitensate

na een verschrikkelijke en vertraagde vlucht (ik zat 3 uur lang naast een krijsend kind dat ook nog eens naast mij een luierverschoning kreeg), mocht ik eindelijk door naar immigratie van Indonesie waar ze ook nog eens moeilijke vragen gingen stellen waarom ik langer dan 4 weken in dit land wil blijven. Rikki stond me op te wachten op het vliegveld met een biertje, het feit dat ik geen bier drink maakte me nu niets uit. Hij was 2 uur eerder dan ik gevlogen van KL dus hij had even op me gewacht. Na een zeer moeizame check in mochten we dan onze kamer in. En wat een verschrikking was dat zeg! Het was zo erg dat ik in lachen uitbarstte. We zijn maar van ellende het nachtleven in gegaan. 

Charlotte kwam de volgende dag aan, ik had haar al 1,5 jaar niet gezien omdat ik zo nodig aan de andere kant van de wereld moest gaan zitten. Haar vlucht kwam 3 kwartier eerder aan dus ik in stress een bike taxi opgestapt, met gevaar voor eigen leven, want man, man, dat verkeer daar in Kuta! Zo veel brommers, echt overal, en dan ook nog natuurlijk auto’s. Laten we maar zeggen dat ik blij ben dat ik niet zelf hoef te rijden. Het bord op het vliegveld gaf aan dat Charlotte al geland was, dus ik rap naar de supermarkt gegaan om daar een biertje voor haar te kopen, het moet natuurlijk wel direct gevierd worden dat de 2 gekken weer bij elkaar zijn. en toen wachten, en nog meer wachten. het duurde nog een uur voordat ze uiteindelijk door die deur kwam. Tegen die tijd was haar biertje natuurlijk dood en lauw, maar ze was er alsnog blij mee. Die nacht zijn we uitgegaan naar een bar die Skygarden heet, hier kan je van 9-11 onbeperkt drinken voor ongeveer 10 eutjes, dat kan niet goed gaan. De volgende dag eigenlijk weinig gedaan. We wilden naar Gili Trawangan gaan, maar de boot was al gevaren dus we moesten een dag wachten. Dan maar een massage en van 5-9 weer Skygarden, onbeperkt eten en drinken! en voor maar 7 euro dit keer. De volgende dag was fun. we moesten de boot pakken, maar Charlotte en ik hadden beide nog niet geslapen, we hadden een aantal redbull op de vorige avond en die is net iets sterker dan we gewend zijn. We zijn dus de hele nacht en de volgende dag wakker geweest.

Gili T is een van de 3 eilandjes aan de westkust van Lombok, en is ook meteen het grootste eiland. Het is het eiland waar iedereen heen gaat om te feesten. Het is een ontzettend relaxed eilandje, kokosnoten bomen, mensen op het strand, cocktails, geen scooters, alleen paard en wagen en de fiets, heerlijk! We waren nog steeds met Rikki, en zijn vriend(Shaun) arriveerde ook op het eiland, ook dat moest gevierd worden dus we gingen uit. de volgende dag was wat minder leuk, niet vanwege de kater maar ik was ziek geworden! Terwijl Charlotte en de jongens zich klaar maakten voor een snorkeltripje rondom de 3 gili’s, ging ik naar de dokter. Ik had iets verkeerds gedaan met mijn schouder de vorige dag (nee ik had nog niet gedronken) dus die deed ontzettend veel pijn, moest bijna overgeven van de pijn. en ik had koorts en een uitslag over mijn hele lichaam, net zoals 18 maanden geleden in Thailand. Ik ging dus strompelend naar de dokter (ik had me enkel bezeerd de vorige nacht). Die dacht dat ik mogelijk dengue zou hebben, een of andere enge tropische ziekte waarvan je hallucinaties kan krijgen en dood kan gaan. eerst even de bloeddruk opnemen, maar die klungels wilden dat doen aan mijn rechter arm (waarvan de schouder pijn deed), toch maar even aan de linkerkant. Er moest bloed geprikt worden, om uit te sluiten of ik dengue had. maar ook dat wilden ze aan mijn rechter arm doen. Het waren eerste klas klungels want na 20 minnuten mijn linker arm te bestudeerd hebben en verschillende keren afgekneld te hebben besloten ze maar mijn rechter arm te gebruiken voor het bloed prikken. Mijn aders waren niet zo goed zichtbaar. na een super snelle test te hebben gedaan met mijn bloed bleek dat ik geen dengue had maar een bacteriele infectie (vraag me niet welke). Ik kreeg een zooitje pillen en een zalfje meegestuurd en mocht weer naar huis strompelen waar ik bijna de hele dag in bed verbleef. De volgende paar dagen heb ik maar weinig gedaan, ik was vooral moe, ik was het ideale travelmaatje voor Charlotte. 

We wilden naar Lombok voor de vulkaartrekking, maar dat ging ik natuurlijk niet trekken, en we waren een beetje klaar met Gilli t, dus we zijn naar Gili Air gegaan en hebben de jongens achtergelaten. Dit is het eilandje dichtsbijzijnd van Lombok. Het is hier veel rustiger, er wonen meer locals dan Gili t en er zijn meer toeristen. ik vond het een ontzettend leuk eilandje, maar ook hiier heb ik weinig gezien omdat ik vooral erg moe was en op gekke tijden sliep. Ik heb wel een hele mooie zonsopgang gezien, ik was namelijk al om 4.45 wakker doordat de moskee elke dag op dat tijdstip begint te loeien. Ik was naar het strand gegaan en zat daar een tijdje foto’s te maken. Ik heb toen een local ontmoet waar ik nog een paar uur mee heb gezeten, hij heeft me nog een armbandje gemaakt van schelpen. Ik zou hem later nog een keer ontmoeten, maar ik vond slapen belangrijker en heb toen 6 uur geslapen overdag. Charlotte deed ondertussen een kookcursus en maakte mij wakker om haar left overs op te eten. Daarna gewoon weer in slaap gevallen. Charlotte bevriendde de kok van de kookcursus en die vertelde ons om naar Tetebatu te gaan, zijn home town. In plaats van een georganiseerde boot + bustrip te boeken zijn we de voglende dag met de public boat naar Lombok gegaan. We hadden geen idee hoe we in Tetebatu zouden moeten komen. Lokale bussen gaan er niet naar toe. Als je aankom in het haventje staat iedereen zich aan je op te dringen voor een taxi rit. Ze begonnen met belachelijke prijzen en uiteindelijk hebben we er nog wel eheel wat weten af te dingen. In plaatst dat we volgestouwd zaten in een busje met nog 10 anderen hadden we nu een auto, met muziek en airco! en dat voor een lagere prijs. het loont dus wel om het zelf uit te vogelen. 
Tetebatu is een heel gek dorpje, het bestaat uit meerdere delen en die liggen een beetje verspreid. ons guesthouse zat niet heel erg in het centrum maar we konden naar wat restaurantjes lopen en naar een waterval die maar 40 minutjes verderop zou zijn. Onderweg naar de waterval ontmoette we boer Dan, die stopte op zijn brommertje en begon tegen ons te praten. vervolgens parkeerde hij zijn brommer en nam ons mee de rijstvelden in. Hij liet ons verschillende soorten rijst en fruit zien. en na een hele wandeling kwamen we aan bij een bruin uitziend watervalletje. Onderweg naar huis zijn we nog gestopt bij een vriend van hem die trekkingen doet naar de vulkaan. Het is laagseizoen op t moment dus iedereen obeert zijn uiterste best om een beetje geld te krijgen van de toeristen. De volgende dag nam Pian (de kok van de kookcursus) ons mee naar zijn huis/dorpje. Daar ontmoette we zijn vrouw en verschillende andere familie leden. Ze vonden ons heel knap omdat we zo wit zijn en lange neuzen hebben, leuk he. We werden daar verwend, een van de jongens klom in een kokosnotenboom en plukten 2  kokosnoten voor ons. We hadden net ontbeten, dus een hele kokosnoot per persoon was net iets te veel. Daarna kregen we ook nog eens fruit, jemig wat zaten onze buikjes vol. Het was wel heel leuk om te zien hoe ze woonden. Pian woont met zijn vrouw en zijn ouders in 1 huis. en er wonen wel 10 families rondom. kippen en honden lopen gewoon los rond. vrouwen komen voorbij met voer voor de koeien die naast het huis staan en de kindjes spelen met elkaar. waat een gemoedelijk leven. Pian nam ons mee naar een waterval, volgens hem zou dat maar 1 km lopen zijn, maar dat bleek toch even iets verder te zijn. Het water was ontzettend koud en we zijn er dan ook maar eventjes ingeweest. Ondertussen waren er hele groepen locals aan het spelen in het water, de vrouwen volledig gekleed natuurlijk. Charlotte en ik waren een attractie op zich, iedereen wilde met ons op de foto, dat heb je he met zo’n lange neus. ‘s middags gingen Charlotte en ik bij een restaurantje eten en we werden uitgenodigd om met de eigenaar te lunchen. dat aanbod sloegen we natuurlijk niet af. er stonden verschillende schaaltjes met voedsel op tafel, inclusief iets met een vissenkop erin gedreven. Yum. natuurlijk wel alles geprobeerd. we werden uitgenodigd om ‘s avonds met hem ergens te gaan dineren, dat aanbod namen we aan. eerst even naar huis, want ik moest een dutje doen, en daarna woonden we een bruiloftceremonie bij. In de Sasak cultuur duurt een bruiloft 3 dagen. Wij woonden dag 2 bij. Heel veel mensen liepen in een stoet over straat in mooie kledij. de Vrouwen en meisjes waren allemaal mooi opgemaakt en de mannen liepen met muziekinstrumenten, wat een kabaal! Wel superleuk om meegemaakt te hebben. Aan het einde van de stoet gingen de bruid en bruidegom op een soort troon zitten en kon iedereen foto’s maken. Af en toe had ik het gevoel dat wij de attractie waren. ‘s avonds gaan eten met Gun, we gingen naar een straat restaurantje waar we geiten sate en geiten curry aten, heel erg lekker! De volgende dag met Gun naar waar dorpjes gereden, we hebben gezien hoe ze tofu maken en potten bakken. Zelf hebben we ook nog een poging gedaan om iets te creeeren. Ik gok dat ze onze potten meteen weer op de hoop klei hebben gegooid het moment dat we dat zaakje uitgingen, het waren niet de mooiste potten zeg maar. We zijn daarna door Gun gedropt in Kuta (lombok), dit is in tegenstelling tot Kuta bali een ontzettend rustig surfersplaatsje. De volgende dag zijn we naar de dokter gegaan, want ik was mijn hoest helemaal zat. weer een zooitje pillen meegekregen, en nu maar hopen dat die helpen. We zijn met Gun naar Selong Belanak beach gegaaan, dit is een strandje waar veel surfers naar toe gaan. Terwijl Charlotte vrolijk in het water spatterde deed ik een dutje. Toen het begon te miezeren leek het ons tijd om te vertrekken en richting Sengigi te gaan. Onderweg nog gestopt voor local food, we kregen een soort soepje met kip, ei en nog wat ondefineerbare dingen erin, heel erg lekker. ‘s middags gedropt in Sengigi en ‘s avonds toch maar weer naar de dokter, ging alleen maar slechter ipv beter. Ik bleek nu een keelontsteking te hebben, zelf dacht ik aan een bijholteontsteking, het boeide me niet, als ik maar de juiste pillen krijg die me beter maakte. Mijn dokter vond het verbazingwekkend dat ik zoveel pillen had geslikt afgelopen week. vervolgens maakt ze een lijst met nog veel meer pillen! ik heb nu 6 verschillende pillen  en een groen uitziende siroop die naar appel en mint moet smaken. Na een nacht in sengigi met al die pillen voel ik me al een stuk beter. nog even rustig aan doen maar. 

Neem ook een kijkje op Charlotte haar blog!

http://charlie.reislogger.nl/gelukkig-weerzien-schildpadden.184494 

http://charlie.reislogger.nl/lombok-stap-locals.185040 

foto's volgen nog wel een keer,