Australie: Defqon1, laatste lootjes, camperen, nieuwe baan, couch surfing

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Ik heb veel dingen gedaan in de tussentijd maar toch ook weer niet. Na 2 uur vertraging kwam ik dan eindelijk aan in Sydney. Het is nog maar net lente hier, dus ik had het erg koud. Ik ben namelijk het subtropische klimaat van noord queensland gewend. Ik ging een weekendje naar Sydney toe want ik kon natuurlijk Defqon1 niet missen. We kwamen pas tegen 6en aan vrijdagavond, vrij laat dus. Tent in een recordtempo opgezet en gaan feesten. Alles is veel kleinschaliger opgesteld dan het Nederlandse festival, maar daarom niet minder leuk. Na een avondje feesten niet al te laat naar bed gegaan om de volgende dag een half uur in de rij te kunnen staan om te douchen. De rij voor het ontbijt was echt belachelijk lang, meer dan 1,5 uur voor een beetje bacon en een broodje. Gelukkig hadden wij een voorraadje fruit mee. De zaterdag is de grote dag waar alle stages open gaan. Wij Nederlanders krijgen een flinke korting voor het festival en we waren daarom ook in grote getallen aanwezig, en allemaal in het oranje! Ik had nog schmink voor vlaggetjes mee dus ik heb bij alle Nederlanders vlaggetjes op de wangen getekend. Zo leuk om in zo’n grote nederlanders te staan op een feest zo ver weg van thuis. Het voelde ook echt alsof ik thuis was. In Innisfail kom ik nooit Nederlanders tegen dus vond het wel heel erg leuk om lekker in het Nederlands te babbelen. Ik heb ook nog al mijn Australische vrienden nog gezien, wat ook erg leuk was. Op de zondag terug gevlogen, terug naar het depressieve Innisfail, terug naar de farm.

Op de maandag moest ik gewoon weer werken, wat echt een hel was na zo’n feestweekend. Aan het eind van de dag vertelde mijn farmer doodleuk dat ik maar 1 dag werkte die week. In plaats van te zitten wachten in het hostel in de hoop dat ik wat shifts zou krijgen in het restaurant waar ik af en toe werkte, heb ik mijn spulletjes gepakt en ben ik de volgende dag naar Port Douglas gereden. Ik had het weekend een jongen ontmoet uit Haarlem en die vloog toevallig op dinsdag naar Cairns en hij had nog geen plannen. Die gozer is ook een zooitje ongeregeld. Hij was zijn telefoon net voor Defqon kwijt geraakt, dus moeilijk te bereiken en hij had ook nog “vertraging”. Hij had niet echt vertraging, hij had een vlucht geboekt en zou om half 4 aankomen, maar toen hij op het vliegveld aankwam bleek hij dus de vlucht voor 2016 geboekt te hebben. Dus hij heeft toen maar een andere vlucht geboekt, die wat later aankwam, gruwelijk duur natuurlijk. Port douglas is een heel schattig plaatsje aan de zee met allemaal restaurantjes en cafeetjes. Ook is er een heel lang strand waar Port Douglas om bekend staat: Four mile beach. Onze eerste dag in het stadje gewandeld en naar het strand gegaan. In het hostel hadden we een hele aardige Israelische jongen ontmoet en hij ging met ons mee naar de haven. Op de woensdag kan je namelijk gratis op een boot mee gaan. helaas zat alles vol. We hebben wel genoten van de zonsondergang aan het water met het gitaarspel van de Israelische jongen. Ook nog een mazzeltje, hij wilde voor ons koken! Hij wilde heel graag een gerecht maken, maar het is een beetje lastig om dat te maken voor je eentje dus nodigde hij ons uit. echt heel erg lekker, ei, feta, pesto, tomaat, yummi! De volgende dag vroeg eruit en naar de Daintree gegaan. Dit is het oudste regenwoud ter wereld. We hebben daar een zelf guided tour gedaan. We kregen een soort van grote telefoons mee en dan kon je een nummer uitzoeken en dan gingen ze wat vertellen over het regenwoud. Daarna verder gereden richting Cape tribulation. Onderweg nog wat stops gedaan op prachtige uitkijkpunten en in Cow bay. Ik was er zeker van dat ik hier een krokodil in het water zag. Je kan hier helaas genoeg niet zwemmen door de zoutwaterkrokodillen, oppassen dus. Uiteindelijk aangekomen in Cape tribulation en ons tentje opgezet. Ik had wat campingspullen geleend van kamergenootjes van mij uit het hostel. Maar daar aangekomen bleek dat het tentje niet geheel compleet was. We hadden alleen de binnentent en de rits daarvan kon niet dicht. Ik probeerde de tent dicht te doen door middel van veiligheidsspelden. Ik heb me kapot gelachen hierom. Op die camping stonden allemaal mensen die zeer goed voorbereid waren en hadden grote tenten, kookgerei, etc. en komen wij aan met alleen een binnentent. Ik had ook geen luchtbed dus we moesten het doen met een dun yogamatje. Ik had wel een deken mee en 2 kussens. Nou maar hopen dat het niet gaat regenen. en jawel hoor, om 12 uur ‘s nachts werden we wakker door een regenbui. Maar we hadden geluk, de australiers naast ons waren zeer goed voorbereid op hun campingtrip en die hadden een groot stuk zeil mee die we mochten lenen voor de nacht. Dus uiteindelijk kwam alles toch nog goed. De volgende dag terug gereden naar Port douglas om hier op een hele snelle boot te gaan naar de Low isles, een paar kleine eilandjes (ik zou het eigenlijk niet eens eilandjes willen noemen) in de oceaan. Hier gingen we snorkelen. Voor het eerst heb ik een schildpad gezien in het wild, die zwom gewoon rustig rond en trok zich niet aan van ons. Ondanks mijn wetsuit had ik het al heel erg snel koud dus na 45 minuten al klappertandend het water uitgegaan. Om eerlijk te zijn vond ik het koraal en de vissen hier niet heel spectaculair. Na ons tripje naar Cairns gereden waar ik de Haarlemmer even liet zien wat Cairns te bieden heeft. Dus steak eten voor $7 en uitgaan tot in de vroege uurtjes. Ik heb hem daarna achtergelaten in Cairns want ik had ‘s avonds een shift te doen in het Restaurant.

Nog 2 weekjes in Innisfail en ik zou er vanaf zijn. Het volgende weekend weer naar Cairns gegaan om uit te gaan en wat vrienden op te zoeken. Ik begon al met zoeken naar een baan aangezien ik binnen een week naar Cairns zou verhuizen. Ik liep bij een reisbureau voor backpackers binnen want ze zochten daar mensen en ik mocht meteen een trial doen. Dus stond ik dan daar 1,5 uur lang op straat proberen mensen binnen te krijgen in de winkel. De manager vond me leuk en wilde me meteen gaan trainen de volgende dag, maar ik moest nog mijn farmwork beeindigen dus dat kon niet. Ik moest hem maar een weekje later terug bellen. Ik kom daar zo wel op terug. Laatste weekje op de farm zou ik 3 dagen werken, maar ik na 2 dagen kreeg ik al de benodigde papieren voor mijn werkvisum. Ik moest deze week in mijn eentje in de plantage werken, bladeren afsnijden, 10 uur lang, op en neer 550 meter lang. Gek werd ik ervan! Dus ik heb mijn farmer maar verteld dat ik mijn laatste dag niet meer zou komen en lekker rustig aangedaan op mijn laatste dag. Heb nu eindelijk mijn papieren binnen! 14 weken farming overleefd, en dat zonder een nagel te breken.

Donderdag uitgegaan en vrijdag uitgegaan. De vrijdagnacht ontmoette ik een paar locals waar het zo goed mee klikte dat we de hele nacht doorbrachten, al drinkend en muziek luisterend. De zaterdag zijn we met de 4wd van hun ritjes gaan maken naar beekjes en daar gaan zwemmen. Er waren ontzettend veel muggen die hard bijten dus we zijn van het ene plekje naar het andere plekje gegaan, op zoek naar mugloze plekken. We deden die op de Australische manier: 3 jongens in de auto, en de 4 meiden achterin de bak, het was een soort van pick up auto. Zoveel pret gehad. Al giechelend achterin, terwijl de takken in onze gezichten sloegen. Er was ook een bak met water in de pick up met garnalen erin, en op een gegeven moment sprong een van die garnalen op mij.

Zondag mijn spulletjes gepakt en naar Cairns gereden, ik had nog een trial bij een andere reisbureau. Daar was ik direct aangenomen en ik mocht de volgende dag beginnen met mijn training. Helemaal niet meer gedacht aan dat andere reisbureau. ik ging ervanuit dat ze tegen deze tijd wel genoeg nieuwe mensen hadden aangenomen. Ik had de manager gemaild en die belde me direct terug dat hij me heel graag wilde hebben. Uiteindelijk toch naar de training gegaan, maar besloten om bij het eerste bedrijf te gaan werken. En mazzeltje voor mij, ik mocht ook nog de locatie kiezen, ze hebben namelijk meerdere winkels. Ik heb gekozen voor diegene die een traveldesk heeft in een hostel. Dus als mensen inchecken komen ze eerst langs ons. In plaats van de hele dag buiten te staan en mensen lastig te vallen zit ik nu achter een bureautje en komen de mensen naar mij toe. Het is wel heel erg veel leren, er zijn zoveel organisaties die actviteiten hebben, van snorkeltripjes, eilandtripjes tot raften. en elke activiteit wordt aangeboden door meerdere bedrijven. Ik heb nu al een week hier gewerkt, maar ik ben er nog niet over uit of ik hier op mijn plek zit. Misschien wissel ik wel van baan en ga ik bij een restaurant werken.

Ook heel erg spannend, in plaats van te slapen in een hostel ben ik voor het eerst gaan couch surfen. Er is een internet site waar je profielen van mensen kan zien die een plekje op een bed/bank aanbieden, geheel gratis! dat leek mij wel wat. Dus heb eerst bij een gozer op zijn slaapbank geslapen en nu slaap ik bij een paar piloten thuis. Wat een huis zeg! 3 badkamers, zwembad, prachtig uitzicht. Echt ontzettend leuk. de tweede nacht dat ik daar verbleef gingen we van het balkon het zwembad inspringen (volledig veilig natuurlijk) en zijn we met z’n allen uitgegaan. Heb er nu 3 nachtjes opzitten, weet nog niet wanneer ik weg ga en waar ik naar toe ga, maar dat zie ik over een paar dagen wel. Heel erg druk allemaal, en een lekker chaotisch leven. Ik hoop wel snel wat stabiliteit te vinden, ik ga misschien wel op zoek naar een eigen kamertje zodat ik niet van de ene plek naar de andere plek moet verkassen om de paar dagen. Het is wel een goede manier om nieuwe mensen te leren kennen op een zeer goedkope manier.

Nog 8 maandjes en ik kom naar huis, gaat snel he!

Heel veel liefs, Angela